Kimi zaman bir hasret sembolüdür yollar kimi zaman mutluluğa götürür ne kadar uzun olursa olsun katlanırız.
Hayat da uzun; sonu görünmeyen bir yoldur aslında. Ne zaman karşımıza neyin çıkacağını kestiremeyiz. İçinde mutluluklar, hüzünler, sevgiler, aşklar ve en sonunda ölüm olan bir yol. Yaşamak gerek bu hayatı, yürümek gerek bu yolu. Ama yorulduğumuzda yolun kenarındaki bir uçurumdan atlamayı değil de yine aynı yolun kenarındaki bir ağacın altında oturup dinlenmeyi tercih ederek…
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWm966F8GvxctgUwp6pCDZ0nwderG49ZNPd4JPoCmY7Y3yFttEx-gK0FVx_tl9J9cFzeLqcoJa0tVMDIaQsToYxKMDsvR1BpPSD5M5U8tpzUBGhp71z0WRHJuJ3_HzZYn54CllJqIgPB4/s320/yol_full.jpg)
Bu hayatta hep vazgeçmeyenler kazanır. Ben henüz çok kısa olan ömrümde bunu gördüm ve yaptım. Okuduğum kitaplarda, izlediğim filmlerde, gerçek yaşam öykülerinde de gördüm bunu. Geriye dönülen an kaybetmenin başlangıcıdır. Dönüş olmamalı bu hayatta hiçbir zaman.
Yani Yahya Kemal'in de dediği gibi;
‘’Bir yoldu parıldayan gümüşten;
Gittik bahs açmadık dönüşten’’
İsa GÜNERUZ
İsa GÜNERUZ
Size yolunuzda başarılar dilerim. Hiç bir zaman yalnız değilsiniz, aynı yolda çok yolcu var...
YanıtlaSil